Wat is dat een tijd geleden zeg, om kwart voor acht verzamelen. Het weer is prachtig en het verzamelen bij de Boerderij was weer prima. We hebben er weer een speler bij, Luke. De eerste kennismaking en onderling tussen de spelers klikt het meteen. Misschien een beetje onwennig maar dat loopt weer los. Danny is inmiddels aan de D1 toegevoegd.
Tijd om te vertrekken. De ballen waren echter niet aanwezig en Barry spoedde zich naar DWO om later weer bij ons te voegen. Jonno had een dagje vrij, maar Leroy had er weer ontzettend veel zin in. Ditmaal liet de TomTom van "Boris" ons niet in de steek en kwamen we netjes op de plaats van bestemming aan. Na de plichtplegingen in de commissiekamer vervoegde ik mij bij de spelers in de kleedkamer. Je kon duidelijk merken dat ze er veel zin in hadden en dat bleek wel meteen al tijdens de warming up die intensief geleid werd onder de deskundige leiding van Barry en Leroy.
Eindelijk kwam het fluitsignaal en kon de krachtmeting met de nummer 3 van de ranglijst beginnen. DWO zat duidelijk direct in het spel. Aan Voorschoten '97 kon je merken dat ze dachten dat het een eitje zou worden, een vanzelfsprekendheid. Van meet af aan konden we ze onder druk zetten en kwamen ze niet echt aan voetballen toe. We speelden mooi voetbal en het was een genot om naar onze jongens te kijken. Helaas werden de talrijke kansen door Voorschoten gekeerd. Onze combinaties gingen prima en iedereen zette zich voor 100 procent in. Helaas wisten zij twee doelpunten, geheel tegen de verhoudingen in, in ons doel te krijgen. Maar ja, het balletje kan raar rollen. We hadden het betere van het spel. Door de actieve en persoonlijke coaching werden onze jongens scherp gehouden. Dit resulteerde in een prachtige combinatie vanaf de middellijn naar de linkerbuiten kant. De bal werd voortreffelijk ingeschoten en Voorschoten '97 had het nakijken. (2 - 1)
In de rust werden de puntjes op de i gezet en kwamen de reservespelers aan de beurt. Direct na de aftrap werd er naar de zestien gewerkt. Zouden we dan direct langszij komen. Helaas smoorde dit schot en moesten we weer opnieuw beginnen. Voorschoten '97 speelde nu toch wel sterker dan de 1st helft maar wist toch niet zoveel kansen te creƫeren. Inmiddels deed de zon z'n intrede en werd het voor ons nog aangenamer om de wedstrijd te kijken. We werden steeds vaker in de verdediging gedrukt maar konden ons prima verweren door onze sterke verdediging. Echter van grote afstand wist Voorschoten '97 een hoge bal te lanceren richting het doel. Nils wist zich goed te positioneren en kon in eerste instantie de bal keren. Maar de voorhoede van Voorschoten was er als de kippen bij en hadden we er weer 1 tegen. Niets aan de hand jongens, gewoon doorgaan. Wij gingen door met ons positie voetbal en het was een lust voor het oog hoe onze jongens met hart en ziel iedere keer terrein wonnen. Met goed combinatie voetbal en snelheid van de voorhoede wisten we een prachtig doelpunt te maken. Voorschoten '97 kreeg het nu toch een beetje benauwd. Ze werden nu sterker in het spel maar door goed counter voetbal kwamen we buiten de zestien weer tot een schot. Onze harten bonkten in onze keel toen de lat de bal keerde. Onze jongens kwamen verder in de verdrukking waardoor we een penalty moesten weggeven. Een correcte sliding in onze zestien waarbij ook de tegenstander werd meegenomen. Voor Nils de ultieme krachtmeting. De keeper van Voorschoten '97 kwam de penalty nemen. Hij nam een aanloop en schoot hard naar de linkerkant. Met een goede sprong wist Nils deze harde bal te keren en werd verder weggewerkt door onze attente verdediging. Nog enkele minuten te gaan en dus te kort om het tij te keren.
Jongens, mijn complimenten voor een prima wedstrijd vol spanning en vechtlust. Een gelijkspel was verdiend geweest. Nog even zo doorgaan en dan komt de winst vanzelf.
maandag, november 20, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten