Het nieuwe jaar kan niet mooier beginnen.
Bij deze wens ik de hele familie een fijn en gezond 2007 toe.
Iedereen is welkom, dus ook familieleden en toeschouwers.
Helaas heb ik nog niet alle informatie over de beschikbare accomodatie.
Zodra ik deze in mijn bezit heb worden jullie hierover geinformeerd.
Zaterdag 14 oktober 2006, Bestolen, bestolen en nogmaals bestolen.
Vandaag speelden we tegen de hekkesluiter uit de poule. Natuurlijk hadden we enige hoop in een klinkende overwinning, maar hielden een voorbehoud. Doordat Nils nog steeds geblesseerd is, Wesley nog een schorsing uitzit en Richelo met de D1 meedeed moest het een en ander omgegooid worden. Robert verving Nils perfect in het doel. Nils deed mee als spits en daar kon van genoten worden. Voor aanvang van de wedstrijd kwam daar toch nog Richelo aanzetten. Wat een inzet en passie.
Vanaf de aftrap had DWO het betere van het spel en kon het BlauwZwart behoorlijk onder druk zetten. Wederom had onze verdediging geen moeite met de lange fysieke voorhoede. Het spel ging behoorlijk op en neer. Uiteindelijk kregen we een corner vanaf de rechterzijde, perfect genomen door Danny. In het doelschopgebied, uit de kluts, wist Nils de bal met zijn rug naar het doel de bal om te halen. Onze adem stokte en tot onze ontzetting, net naast het doel. In de 13e minuut wisten we een goede aanval op te zetten tot in de 16. Deze werd door BlauwZwart weggewerkt tot corner.
In de kleedkamer werd de 1st helft nogmaals doorgelopen en werd er aangestipt wat er niet goed werd uitgevoerd. Iedereen wist wel wat er niet goed ging: verkeerde passes, de bal zomaar wegspelen, niet breed spelen en noem maar op. Dit zouden we in de tweede helft wel weer rechtbrijen.
Direct na het fluitsignaal merkte je eigenlijk al dat dat toch niet zo makkelijk is. Inmiddels waren Daan en
Net zoals in de eerste helft, waren we er niet snel genoeg bij in ons hoofdje, wist BlauwZwart direct DWO onder druk te zetten. Door een pass naar de rechterkant, werd er buiten spel gevlagd door Sean (gevleugelde vlaggenist). De scheidsrechter negeerde dit doordat de bal door DWO al naar voren werd gespeeld. Door balverlies wist de 17 weer zijn slalom in te zetten en werd Robert weer gepasseerd in de 20st minuut (2 – 2). Niets aan te doen, schouders er weer onder. Vanaf nu werd het spel wat grimmiger gespeeld door BlauwZwart die nu toch behoorlijk aan het dicteren was. De scheidrechter deed er een schepje bovenop door bijna alles tegen DWO te fluiten en de overtredingen van de thuisploeg te negeren.
(Hoez0, schouders eronder !!!!!)
In de 26ste minuut was er een kluts in onze 16 kwam de bal voor de voeten van Mitchel. Op het moment dat hij de bal raakte werd hij van achteren door een sliding getroffen. Terechte vrije trap natuurlijk. Verbazingwekkender was het dat DWO hem tegen kreeg. Dat terwijl de tegenstander al terugliep en wij al aanlegden. Verbazing alom. Aan welke wedstrijd doet me nu weer aan denken. Afijn, Robert zette zijn muur professioneel neer maar werd toch laag in de rechterhoek gepasseerd. Verdorie, een bestolen 3
Hier viel dus ook niet te winnen. Gelukkig, maar met bittere nasmaak luidde het fluitsignaal.
Jongens, deze nederlaag hebben jullie niet verdiend. Je kunt jezelf alleen kwalijk nemen dat er te slap is gespeeld. Het is helemaal niet erg om hard te spelen als je maar eerlijk blijft. Het heeft ook geen nut om de scheidsrechter uit te schelden. Zo benadeel je alleen maar het team.
Gelukkig is het in de kleedkamer zo snel mogelijk weer uitgesproken en is het spelletje: Wie is er het laatste klaar ?
Ik las je berichtje op de DWO-site. Ik wil graag weten wanneer het toernooi is, want wij maken, als toernooicommissie regelmatig toernooiafspraken voor teams. En het is heel vervelend als je die afspraken plotseling weer moet gaan afzeggen.
Ik hoor graag zo spoedig mogelijk van je.
En mochten er teams interesse hebben, laat ze dan ook contact opnemen met de toernooicommissie (Jeroen Bierman of met mij).
Groetjes, Marianne Gosselink, toernooicommissie
Afijn, de scheidsrechter wil de wedstrijd laten beginnen. Terecht wordt er opgemerkt dat het wel handig zou zijn om hoekvlaggen en grensrechtervlaggen te hebben. Dennis gereed en onze razende reporter George in de aanslag met pen en papier om de verrichtingen te noteren. Helaas waren Robert (weekendje weg) en "de Anthony" geblesseerd niet van de partij. Zoals gewoonlijk te laat kwam hij toch met zijn vader op de proppen. Een typisch "fileprobleem". Opeens besluit de scheids de teams van helft te laten wisselen. Een tactische opzet van DSO.
Direct na de aftrap gaan Dylan en Danny een 1-2tje aan tot aan de rechterkant van de zestien. Danny's eindpass komt bij Dylan en vanuit de rechterkant haalt hij uit. Helaas net voorlangs het doel. Dat beloofde al veel want nog geen 2 minuten daarna hadden we onze tweede kans al vanaf de linkerzijde. Nog geen 2 miuten later alweer een kans. Het was dus eigenlijk wachten op de voorsprong. In de voetballerij heb je de volgende regel, dat als je je kansen niet benut de tegenstander dit wel doet. Halverwege de eerste helft werd Nils snoeihard in de rechter hoek gepasseerd 1 - 0. Niets aan te doen. De verdeding was nogal slap hierin.
Vanaf dit moment was de controle over DSO verloren. Er vielen gaten tussen de verdeding en de voorhoede omdat er geen middenveld meer te bekennen was. Hier maakte DSO heel slim gebruik van en met een aanval over vier schijven werd hun spits voor het doel bereikt en werd de ruststand 2 - 0.
Toen de spelers vanuit de kleedkamer het veld betraden was de beleving ver te zoeken en zag ik weinig hoop in de ogen. Hopelijk werd ik hierin bedrogen. Gelukkig maar, want we begonnen weer goed. DSO was ook goed uit de startblokken gekomen want die hadden fysiek iets meer in huis en streden echt om de bal. Evenals in de 1ste helft was het middenveld weer compleet zoek. Individuele acties van achteruit stranden meestal uit in frustratie omdat ze net een mannetje te veel tegenkwamen. We moesten het nu hebben van de lange bal. Danny en Dylan werden af en toe bereikt maar zonder aanvoer en aansluiting begin je daar weinig mee. De grootste kans uit de 2e helft kwam van DWO uit. Met de lange bal werd Danny bereikt die constant wel de achterlijn te halen. Hij trok voor naar de zestien en Dylan kon helaas deze kans niet verzilveren.
Inmiddels werd het spel wat grimmiger, voornamelijk door DSO, waarbij de leiding verkeerde beslissingen nam. Deze man verkeerde namelijk in het centrum van de wereld, de middenstip. Onze jongens begrepen niets van die beslissingen. Uiteindelijk resulteerde dit 2 minuten voor het einde tot een fysieke uitspatting tussen twee spelers. Deze werden beiden het veld uitgestuurd en terecht.
DSO heeft terecht gewonnen. Wij waren niet gretig genoeg en positioneel zwakker. Sportiviteit moet hoog in het vaandel staan. Met hard en eerlijk voetballen is niets aan de hand. Laat je niet verleiden door wraakacties. Ben je het ergens niet mee eens loop dan weg. Gebeurt het vaker meld het dan de scheidsrechter.
Al met al heb ik toch nog wel genoten en het zonnetje droeg daar zeker aan bij. Dinsdag en donderdag trainen om de minpunten op te halen om als groep van achteren naar voren te spelen.
De wedstrijd vond plaats op het imposante hoofdveld van Wilhelmus. Sommigen van ons volgden de wedstijd vanaf het balkon van de kantine. Langs de lijn waren zeker 40 toeschouwers om deze partij te volgen. Het was een behoorlijk gelijkopgaande wedstrijd waarbij de teams zeer zeker aan elkaar gewaagd waren. De meest opvallende man van het veld was zeer zeker de scheidsrechter.
Na twee verliespartijen op rij waren we gebrand op een overwinning. We gingen er dus met frisse moed tegen aan. De vleugelspelers van Wilhelmus waren zeer gevaarlijk maar onze verdediging wist ze gelukkig iedere keer te neutraliseren. Wilhelmus had de eerste helft onder controle en dat resulteerde in een 1 - 0 voorsprong. Dat lieten we echter niet op ons zitten en met vereende kracht en counter voetbal wisten we net voor het rustsignaal de 1 - 1 te noteren door Raichelo. Je zag de opluchting in de ogen van de jongens en de blijdschap bij de spelers en ouders. Met het teamgevoel zat het dus wel goed.
De tweede helft wist Wilhelmus ons weer behoorlijk onder druk te zetten. Buiten de 16 kon een speler de bal, zonder enige poging om dit te beletten, controleren en de bal hoog te plaatsen. Ongelukkigerwijs kon Nils de bal net niet voldoende pareren en belandde de bal in het net (2 -
1). Een sportief gejuich klonk bij de Wilhelmus aanhangers. Dit leidde bij ons tot hilariteit en moedigden wij onze jongens des te harder aan. Dit pakten zij goed op en gingen veller en sneller spelen. Ieder had wel een actie die een naam kreeg: "de Fecunda", "de Beck", "de Anthony", om er maar een paar te noemen.
Doordat wij steeds meer op de helft van Wilhelmus speelden creeërden we dus ook meer kansen. Na een tackle buiten de 16 legde "de Beck" aan voor een vrije trap. Deze ging hard over de muur waarbij de keeper met bal en al over de lijn belandde. Een welverdiende 2 - 2. Wij letten onze "wave" in die weer hilariteit opriep bij de aanhang van Wilhelmus. Hierna ging het spel over en weer. Nils wist een paar keer de bal goed uit zijn doel te houden en we voelden dat er meer in zat. 4 minuten voor tijd wisten we onze overwinning binnen te halen en eindigde de wedstrijd hiermee in 2 - 3.
Jongens gefeliciteerd met jullie getoonde inzet. Als jullie dit spel kunnen doorzetten naar de andere tegenstanders uit de competitie dan beloofd dat wat. Ik heb gezien dat als jullie hard voor elkaar werken en jullie posities goed invullen er veel meer overwinningen aankomen.
Twee mannen of the Match:
1. Uly, als grenzeloze grensrechter
2. Nils, als Vliegende Hollander.